In februari kreeg ik een bijzonder telefoontje. “Lars, we willen graag dat je een lezing bij ons geeft. We hebben één voorwaarde: dat je dat doet van van achter een concertvleugel.” Slik. Want ja, ik heb vijftien jaar fanatiek piano gespeeld (van m’n vijfde tot m’n twintigste). Maar dat is inmiddels alweer vijftien jaar geleden.

“Dan ga je maar weer oefenen”

Hoe wist deze klant, Fred-Anton Knoop van sociëteit De Vereeniging, nu dat ik goed piano kan spelen? Dat had hij gelezen op m’n LinkedIn-profiel. En laat er op die sociëteit nou een geweldige vleugel staan: een Steinway & Sons, om precies te zijn. De laatste die op deze vleugel een concert had gegeven, was niemand minder dan de wereldberoemde pianist Lang Lang. Ik twijfelde nog even. “Ik kan niet meer zo goed spelen als vroeger,” temperde ik de verwachtingen. Maar Fred-Anton was resoluut: “Dan ga je maar weer oefenen.”

En zo geschiedde! Op 22 maart gaf ik een lezing van achter een concertvleugel. Het onderwerp: zó krijgt je verhaal impact. Met vijf concrete lessen aan de hand van een pianostuk. Het was flink buiten m’n comfortzone (spannend!) en niet elk stuk ging foutloos, maar het smaakt absoluut naar meer. De reacties waren erg positief.

Repertoire

Deze stukken heb ik gespeeld:

• Jurriaan Andriessen / Drie Dansen. Les: zet je publiek centraal. In dit geval dus door een lezing in Den Haag te beginnen met een componist die een groot deel van z’n leven in Den Haag heeft gewoond. De dansen zijn niet zo bekend (je vindt ze bijv. niet op Spotify) dus verdienen absoluut een breder publiek.
• Schubert / Impromptu Op. 90 No. 3. Les: zo zorg je dat een verhaal sprankelt. Want als er iets sprankelt, dan is het wel deze impromptu. Nog steeds één van m’n favoriete stukken achter de piano.
• Ernesto Nazareth / Odeon. Les: haal inspiratie uit verschillende vakgebieden. In dit geval: van klassieke retorica tot moderne neurowetenschap. Nazareth liet zich inspireren door zowel jazz als Chopin, wat je terughoort in deze prachtige Braziliaanse tango.
• Frédéric Chopin / Waltz No. 7 in C Sharp Minor (Op. 64 No. 2). Les: alles wat je moet weten over de virtuositeit van het framen. Subtiele veranderingen kunnen enorme veranderingen teweegbrengen. Dit is één van m’n favoriete stukken van Chopin. Klink op de link hierboven voor de uitvoering door Horowitz.
• Scott Joplin / Maple Leaf Rag. Les: wat iedere spreker moet weten over ritme en cadans. We hebben hier gekeken hoe een spreker als Barack Obama z’n publiek in vervoering brengt met het juiste ritme en over de overeenkomsten tussen zijn teksten en Vondel en Shakespeare. En met Scott Jopin sluit je een lezing natuurlijk wel krachtig af.

Dus als iemand nog ergens een Steinway & Sons of Bösendorfer heeft staan, dan houd ik me aanbevolen voor een lezing van achter de vleugel. 😛