In Sir Edmund van De Volkskrant staat vandaag een long-read over waarom mensen zo hardnekkig vasthouden aan hun standpunt en hoe je iemand toch van mening kunt laten veranderen. Ik werd uitgebreid geïnterviewd en de krant maakte een filmpje.

Artikel

Een quote uit het artikel:

Een bekend wapen in het meningengevecht is het bombardement met onderzoeken. Kijk maar, deze studies tonen keihard aan dat jij ernaast zit. Een slechte manier om mensen van je gelijk te overtuigen, zegt Lars Duursma, oud-wereldkampioen debatteren en auteur van het boek Ik krijg altijd gelijk. ‘Studies vol koude cijfers raken mensen niet. En al helemaal niet als ze de bron van die cijfers wantrouwen. Dat jij als ‘de tegenpartij’ met zo’n studie komt, maakt zo’n onderzoek al bij voorbaat verdacht.’

Maar wat werkt dan wél om mensen hun mening te laten bijstellen? Om te beginnen: richt vooral je energie op het beïnvloeden van mensen die hun standpunt nog moeten bepalen. Duursma: ‘Denk niet dat je als burger bij de plenaire vergadering van de gemeenteraad nog invloed hebt op de besluitvorming. Je moet veel eerder je stem laten horen, op het moment dat partijen het onderwerp bespreken in een raadscommissie – of zelfs nog daarvoor. Dat is het moment waarop de standpunten vorm beginnen te krijgen.’

Vanaf juni ben ik vaste columnist voor RTL-Z. Daar mag ik elke twee weken schrijven over alles wat me opvalt, inspireert of juist dwarszit. M’n eerste column is inmiddels van anderhalve maand geleden en het schrijven bevalt me goed. 🙂

Column gaat viraal

M’n doel met de stukken: lezers aan het denken zetten, juist als het gaat om iets wat voor hen zo vanzelfsprekend is dat ze er normaal gesproken helemaal niet over nadenken. Extra leuk is als je de bevestiging krijgt dat dat gelukt is: de laatste column ging viraal en is inmiddels bijna 1.500 (!) keer gedeeld op de sociale media. Onderwerp: De stuitende hypocrisie van onze collectieve verontwaardiging.

Hier een passage uit de column:

Je kunt namelijk best discussiëren over wat je wel of niet moet opschrijven, en hoe. Maar dát is niet waar Ajarai uiteindelijk op werd aangevallen. Ze werd vooral veroordeeld op wat ze wel of niet voelt, met de woedende meute als gedachtepolitie. Of liever: emotiepolitie. Wij bepalen met z’n allen wel wat jij moet voelen. En voel je dat niet? Dan rot je maar lekker op.

Zo, het volkstribunaal heeft gesproken.

“Ik moet bekennen: op emotioneel niveau doet het me niets.” Dat schreef Ajarai in haar column. Een kleine gedachteoefening: wat was er gebeurd als deze passage niet 298 MH17-slachtoffers betrof maar 300.000 burgerdoden in Syrië?

Nul ophef, waarschijnlijk. Sterker nog: veel lezers hadden zich waarschijnlijk in haar gevoel herkend.

De hele column lees je hier.

Overzicht van alle columns

Hier een overzicht van alle columns:

  1. Beste media, stoer tegen scholieren? Dan ook tegen Trump
  2. Vacature: Opiniemaker (v/m) die nuance voor mietjes vindt
  3. Regel 1: praat niet over regels
  4. De stuitende hypocrisie van onze collectieve verontwaardiging

Leuk nieuwtje: voor RTL-Z mag ik het komende jaar filmpjes maken met praktische overtuigtips. De eerste serie van zes filmpjes gaat over speechen.

Oogcontact bij speeches

Een van de grootste valkuilen bij een uitgeschreven speech is dat je als spreker geneigd bent om bij de laatste woorden alvast naar je blaadje te kijken. Dat is KILLING voor je impact.

Daarom hier alvast de eerste tip.

What The Hague: Lars Duursma

Op dit moment zendt NTR een heel aardig programma uit over campagnevoeren: What the Hague?! Oud-kamerlid Myrthe Hilkens behandelt alle elementen van een politieke campagne die normaal gesproken voor de kijker verborgen blijven. Ik mocht in de uitzending van 23 februari wat zeggen over de impact van framing.

Bekijk hieronder het hele fragment:

Vanavond heb ik voor het eerst Deens gesproken op de radio! Nou ja, een paar zinnen dan. Er zijn niet zo veel mensen die het weten, maar ik ben half-Deen. Inderdaad: vandaar ook de naam Lars. Op Radio 5 werd ik een uur lang geïnterviewd door Henkjan Smits (bekend van de X-factor) en Elles de Bruin. Het werd een persoonlijk en gezellig gesprek over m’n achtergrond, over speeches en ja, ook over Donald Trump. We hebben verder stilgestaan bij de overeenkomst tussen klassieke symfonieën en de speeches van Barack Obama.

Ik heb de muziek ertussenuit geknipt, dan blijft er een half uur over. Veel luisterplezier!

Bij Jinek gaf ik een retorische analyse van de inauguratiespeech van Donald Trump. Het volledige item kun je hieronder terugkijken.

Lars Duursma bij Tijd voor MAX

Bij televisieprogramma Tijd voor MAX mocht ik een analyse verzorgen van de afscheidsspeech van president Barack Obama. En wat wel bijzonder was: tijdens de uitzending gaf Donald Trump een belangrijke persconferentie die ik live van commentaar mocht voorzien. Helemaal toevallig was de timing van die persconferentie niet: Trump probeerde zo te voorkomen dat het al te lang over de speech van z’n voorgang zou gaan.

Bekijk deel 1

Bekijk deel 2

Bij Jinek analyseerde ik de spreekvaardigheid van Barack Obama. Aanleiding was de afscheidsspeech die hij die later die dag zou geven in Chicago. En natuurlijk kwam m’n boek De beste toespraken van Barack Obama ook aan de orde. Het volledige item kun je hieronder terugkijken.

Bij Frank van der Lende op 3FM mocht ik de afscheidsspeech van Barack Obama onder de loep nemen. Het werd een vrolijk gesprek.

Onze koning houdt niet zo van monologen. Pas bij interactie komt hij echt los. Z’n handgebaren maken de presentatie wat houterig: het lijkt soms een beetje alsof hij accordeon speelt met z’n handen. Dat was, kort samengevat, m’n analyse bij RTL Nieuws.

Hieronder het hele fragment:

RTL Late Night

Cabaretier Jan-Jaap van der Wal was niet zo onder de indruk. Hij noemde m’n naam wel vijf keer. 😛